کاردرمانی کودکان

درست در زمانی که کودک شروع به رشد نمود، کاردرمانگر به آموزش مهارت‌های خودیاری مثل گرفتن قاشق، گرفتن چاقو، گرفتن شیشه آب و مداد می‌پردازد. همچنین، از آنجا که نوزادان و برخی کودکان مثل طیف اوتیسم قادر نیستند توضیح دهند که چه می‌کنند و به چه می‌اندیشند، متخصصان رشد برای مطالعه توانایی آنها به ابداع برخی روش‌های آموزشی و یادگیری می‌پردازند که تقویت مهارت‌های چندگانه کودکان را در بر دارد. تقویت مهارت‌های گفتاری با گفتاردرمانی و توسعه مهارت‌هایی که در یک سن خاص مرسوم است، کاردرمانی کمر کودک، کاردرمانی برای پا گرفتن کودک و دست ورزی مدنظر این متخصصان است.

کاردرمانگر سعی دارد تا شرایط استرس زا ناشی از عدم رشد فیزیکی در قسمتهای مختلف بدن نوزاد نارس از جمله سیستم عصبی را کاهاش دهد. درمانگر به ثبات فیزیکی، آرامش و بهبود مهارت‌های ذهنی می پردازد. در این شرایط تمرینات کاردرمانی با درنظر گرفتن جدول زمانی نشستن نوزاد، رشد نوزادان نارس، و هیپوتونی (تحلیل عضلانی) نوزاد مراحل مختلفی دارد که تمامی آنها در اینهنگ طراحی و اجرا می‌شود.